بازآفرینی معماری و بافتهای قدیمی تهران در طراحی شهری

با تغییر شکل شهرها و روند رشد شهر در چند دهه اخیر و از بین رفتن دروازه‌ها و گسترش شدید شهر به سمت شمال تهران و تمایل مردم به حرکت به آن سمت و مهاجرت اقشار مختلف از برخی مناطق تاریخی با ارزش قدیمی، به مناطق جدید و ورود مهاجران از شهرهای دیگر و ارزش پیدا کردن زمین به عنوان سرمایه، با توجه به ساخت و سازهایی که در مناطق دیگر صورت گرفته، ارزش مناطقی از شهرها کاسته شده و نیز برخی مناطق با ورود افرادی که برای آن منطقه ارزشی قائل نیستند، کم کم در حال تبدیل شدن به قسمت‌های فراموش شده شهر گردیده است. نیاز به بازآفرینی معماری و نیاکانان ما در بعضی نقاط شهر به شدت حائز اهمیت است و هویت کالبدی مکان می‌تواند متاثر از این کار باشد. اصول بازآفرینی نیاز به حضور و مشارکت حداکثری در شهر و بافت‌های تاریخی است که مشارکت مردم باعث احیا شدن هسته‌های اولیه محلات و در نتیجه شهر می شود.