Krytyka hipokryzji

Jedną z feralnych cech życia społecznego jest prawdopodobnie nieunikniona obecność pewnej dozy dwulicowości i obłudy. Te wstrętne cechy ludzkiego charakteru ujawniają się szczególnie wyraźne w życiu społeczno-politycznym. Najczęściej, gdy opozycyjne stronnictwo uzyskuje polityczną przewagę, wtedy – w sposób intelektualnie zaskakujący – wszystkie wcześniej piętnowane działania stają się dla wygrywającego wybory stronnictwa aktami chwalebnej i patriotycznej dobroczynności. Na czym jednak polega istota takiego wyrachowania i hipokryzji? Czy da się z nimi walczyć? A może nie da się ich zwalczyć i należy się z nimi pogodzić, gdyż stanowią one zło konieczne życia społecznego?

Kubalica, T. (2019). Krytyka hipokryzji. Radca.pl Kwartalnik Okręgowej Izby Radców Prawnych w Katowicach, 21(1), 36–39. 1931. https://doi.org/10.6084/m9.figshare.26889004.v1