تحلیلی بر شهرهای امروزی و توسعه پایدار

شهرها به عنوان عامل اصلی ایجاد کننده ناپایداری در جهان به شمار می روند. با توجه به پیچیدگی ذاتی و ابعاد مختلف تاثیرگذاری شهرها شناخت عوامل اصلی در جهت دستیابی به پایداری شهری ضروری به نظر می رسد. اهداف توسعه پایدار ( تامین نیازهای اساسی، بهبود استانداردهای زندگی، حفاظت و مدیریت بهتر اکوسیستم ها ) در همه سطوح سازمان فضایی ( محلی، ملی، منطقه ای و جهانی ) اجرا می شود. لیکن سطح شهری به علت تمرکز پیوسته رو به رشد جمعیت و فعالیت های اقتصادی، توجه بیشتری را جلب کرده است. افزایش مشکلات زیست محیطی و آلودگی، به علاقه رو به رشد به سیستم های پایدار در بخش های مختلف منجر شده است. در بسیاری از کشورها، متخصصان به طور فزاینده ای به دنبال تدوین قوانین کنترل کننده شهری، ارتقاء مقررات ساختمان ها و توسعه سیستم های رتبه بندی زیست محیطی به عنوان راه هایی برای ترویج توسعه پایدار هستند. با آغاز قرن بیست و یکم، کمبود منابع طبیعی، رشد جمعیت و نگرانی ها در مورد آلودگی، شهرها را به بررسی و بازنگری برنامه های زیست محیطی شان وا می دارد. شهرداری ها توجه به تولید گازهای گل خانه ای، استفاده از آب، مدیریت زباله های شهری، بازیافت، کاربری زمین و در مجموع کیفیت محیط زیست را در هنگام تعیین اهداف خود برای آینده پیش روی خود می گذارند. این اهداف نه تنها منعکس کننده نگهداری و بهبود محیط زیست موجود، بلکه نشان دهنده نگرانی فزاینده از سرزندگی و پایداری دراز مدت شهرها است. در این مقاله درابتدا تعاریفی از توسعه پایدار و توسعه پایدار شهری ارائه شده است و در ادامه به اهداف، مبانی و اصول معماری پایدار پرداخته شده است و در انتها دیدگاه های جامع و کلی نگر در شهر پایدار و نتیجه گیری بیان شده است.