اسلامی ‌ سازی‌دانش‌معاصر:‌تقسیمبندی‌موضوعی‌و‌فراتحلیل‌آثار‌و‌ ‌ مهمترین‌منابع

هدف از این مقاله به دست دادن فهمی جامع و روشن از «اسلامیسازی دانش» در دوران
معاصر می باشد، که پاسخی روشنفکرانه، علمی و احیاگرانۀ متفکران اسلامی به پروژۀ
مدرنیته در چند دهۀ اخیر است.
این تحقیق با استفاده از روش تحقیق اسنادی و کتابخانهای، به فراتحلیل بیش از 80اثر
(مقاله، کتاب، نقد و...) در زمینۀ «اسلامیسازی دانش» 3پرداخته و با ارائۀ نوعی تقسیمبندی
موضوعی تلاش کرده تا تصویر روشنتری از آن به عنوان «کل» و مجموعهای از «میراث غنی
علمی» ارائه دهد.
در این مقاله در جمعبندی نشان میدهیم که اسلامیسازی دانش با توجه به حجم زیادی از
تلاشها و کوششهای نظری و تحقیقاتی که در اقصینقاط جهان، به خود اختصاص داده از
یکسو نمایانگر رشد، بالندگی و غنای محتوایی آن است و از سوی دیگر، بهنوعی
«بازخیرش علمی» مسلمانان برای احیای دوران طلایی تمدن اسلامی محسوب میشود.
لذا در مقایسهای تاریخی، شاید بتوان با توجه به پویایی و روند تکاملی «اسلامیسازی
دانش» در چند دهۀ اخیر، ارزش آن را با نقش «نهضت ایجاد دانشهای عقلی و تجربی
اسلامی» در زمان ورود مسلمانان به دوران طلایی «تمدن اسلامی» قابل قیاس دانست.
ازاینرو، میتوان نتیجه گرفت که «اسلامیسازی دانش» نه فقط تنها مسیر ممکن برای مقابله
با مسائل و چالشهای ناشی از مواجهه با مدرنیته است، بلکه همچنین این ظرفیت و پتانسیل
را دارد که از طریق ایجاد گفتمانهای خلاق در عرصههای مختلف علمی و روشنفکری به
بازستاندن حاکمیت مسلمانان بر علم و دانش و احیای تمدن اصیل اسلامی کمک کند